Sayfalar

11 Ağu 2009

Yalan

Yalan söylemek kötü birşeydir. Bunu çocuk bile bilir. Ama bazı zamanlar vardır söylersiniz. Ve biz buna beyaz yada pembe yalan deriz. Artık siz hangi rengi seviyorsanız. Yalanın pembesi beyazı olmaz ama işte bazen bi işten sıyrılmak için yalana başvurulabiliyor. Yani bunu hepimiz yapıyoruz. Bi ben yapamıyorum. Neden bilmiyorum ama ben yalan söyliyemiyorum. Ağzımdan çıkıyor çıkmasına ama vücut sinyallerim bunun yalan olduğunu hemen söylüyor. Öyle ki artık bunun bir yetenek olduğunu düşünmeye başladım. Hatta bir anım var bununla ilgili. Lise 1deydim o zamanlar o okulda yeniyiz. Neyle karşılaşıcağımızdan haberimiz yok. İlk aylar.. Okulun voleybol maçı var ve 3 sınıf dışında bütün sınıflar maça gidiyor. Bütün sınıflar dediğime bakmayın okul bi önceki sene açıldığı için bi lise 2 bide lise 1ler var ve anadolu lisesi olduğundan sayımızda seçili ve sınırlı. Neyse diğer sınıflardan birinin sınavı var diye götürülmüyor bizimde dersimiz önemli diye. Bizim 2 dersimiz matematik. Tabi biz biz kaldığımızdan isyan ediyoruz ''bu ne ya niye biz gidemiyoruz'' diye hocaya çıkışıyoruz. O da garibin kısa boylu zayıf bişi zaten tırstı. ''Tamam çocuklar gidelim ama bugünkü konuyu işlendi sayarım'' dedi. Tabi o zamanlar genciz ders mers sanki ilerde karşımıza çıkmıcakmış gibi aman bea gidelimde gerisi boş diye düşünüyoruz. Bende sınıf başkanıyım. Aldım defteri aşağı iniyordum. Müdür yardımcısı gördü beni ''o defterle nereye gidiyorsun sen'' dedi. İşte maça gidioruz hoca izin verdi felan dedim. Hocayla konuştu gidemezsiniz dedi heralde ki hep beraber sınıfa döndük. Hocada kızmış onun lafının üstüne laf konulmasına. İşte bizi gaza getiriyor. Gidin siz ben yok yazmam bilmem ne. Sınıftakiler yürüyün gidelim filan. Tamam dedik alevlendik çıktık sınıftan bi baktım benle birlikte 6 kişi çıkmışız. Diğerleri tırsmış. Bizde 4 kız 2 erkeğiz. Aman dedik gittik maça. Maçtan döndük öğle arasına denk geliyordu. Bende yemeğe eve gitmiştim. Neyse yemekten döndüm minübüsten indiğim an kızlar kaldırımda oturmuş beni bekliyorlar. Tuttular kolumdan yürü gidiyoruz. Ben nereye gidiyoruz ya oldum. Çantam okulda kalmış :D Dediler kızım bizi disipline veriyorlar kesin atıcaklarmış okuldan. Kaçmamız lazım. Ben hala çantadayım durun bi çantamı alıyım diyorum. Sıla bağırdı '' Kızım duymuyomusun bizi buldukları an atcaklar adamlar'' Aha oldum. Anladım sonunda '' E napıcaz'' dedim. Bunlar kurmuş olayı. Dediler senin baban hastanede memur değil mi bize rapor alıcak. Heh dedim ben yancam yane. Bunlar dedi kızım gidelim sen dersin sınıfcanak gittik maça gittik die disipline göndericeklermiş. Ama 6 kişi gittik dedim. Sıla gene bağırdı. '' Kızım anlamıyor musun sen ya sınıfcanak gittik dersen kızmaz.'' dedi. Tamam dedim yolda bana diyorlar. Bütün sınıflar gitti diceksin bizde gittik diceksin vs dolduruolar beni. Neyse binbir zorlukla kızların evlerinden sağlık karnelerini aldık. Ama sılalardan alamadık. Gittik hastaneye kızlar babamın odasının kapısında bekliyor. Gittim babam pc başında rapor hazırlıyor. Beni görünce bi saate baktı bi bana sonra bakışlar pc'ye döndü. ''Neden okuolda değilsin'' dedi. '' Babaya bütün okul gitmişti bi bizim sınıfa gıcıklar 6 arkadaş gittik maça şimdide neymiş disiplinmiş'' die direk mevzuya tepelemesine daldım. Ne diyorsun sen ya adam gibi anlat bakıyım dedi bu anlattım olayı ''iyi napıyım dedi konuşmanın sonunda. Kızlar zaten ordan Allah belanı versin çekiyorlar. Rapor alıcan dedim. Git kendin al dedi. Gittik acilden bi doktora konuştuk derdimizi anlattık verdi raporlarımızı. Hepimiz mutlu ama kızlar ilk fırsatta beni boğucak. Neyse evlere gittik öbür gün raporları vericez. Akşam sınıf öğretmenimiz kızları ve bizi tek tek aradı. Tabi kızlar yırttık die ailelere söylemedi. Kadın aramış 6 kişi okula aykırılık etmişler bilmem ne bütün ailelere böyle söylemiş. Bizimkiler bildiğinden birşey olmadı. Ama annem git öğretmeninden özür dile dedi. Tamam dedim gittik okula kızlar barut. Hepsi ''bitti o kadın'' modunda. Ben hocanın yanına en masum halimle özür dilemeye gidiyordum iremle sıla nereye gidiyorsun dediler Aydan hocanın yanına dedim bizde geliyoruz dediler. Gittik ben tam konuya giricem. İrem bağırmaya başladı siz naptığınızı sanıyorsunuz. Bizim ailelerimizle konuşarak dedi. Ben noluo ya gibisinden bi afalladım yanlarında olduğum için arada bende kaynıyorum halbuki özür dilemeye gittim. Aydan bağırdı sen bana sesini yükseltemessin diye. Bizde iremi sakinleştirdik felan. Sonra akşam evde annem özür diledin mi dedi. Diledim diycem diyemiorum. Mosmor oldum. Sonra anlattım olayı. Bu sefer kızdı. Raporları verdik disiplinide korkutmak için demişler zaten. Bizde daha çöm olduğumuz ve tanımadığımız için inandık. Ve benim yalan söyliyemem yüzünden olaydan yara almadan kurtulan bir ben oldum.. Bu da komik bir macera olarak kaldı..

0 yorum:

Yorum Gönder